September 11, 2009

มองมุมเหม่ง > ของขวัญวันเกิด และรางวัลของชีวิต (Another side of Birthday Gift)

เกิดมาเพื่ออะไร
อยากจะให้หรือใจรอขอ
เปลี่ยนใหม่สบายใจกว่า
*********************


อันเนื่องมาจากวันที่ 10 กันยาฯ ที่ผ่านไป ถือว่าเป็นวันเกิดของ “THE MEngMORY” เลยอยากจะปันความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้สักหน่อย

จำได้ไหมครับ ตอนเด็กๆ หรือแม้กระทั่ง ณ บัดนี้ เรามักจะมีความสุขมากๆ ยามที่เรา “ได้รับ” ของขวัญ หรือ ของรางวัล อันเนื่องมาจาก ที่เราถูกสอนมาว่า ถ้าเราทำดี ทำได้ตามเป้าหมายที่กำหนดไว้
หรือ ในวันเทศกาลพิเศษต่างๆ เราก็ “มีสิทธิ์” ที่จะได้รางวัล หรือ ของขวัญที่คนอื่นๆ ไม่มีได้รับสิทธิ์นี้ในตอนนั้น

ความคิดเหล่านี้ ถูกโปรแกรมไว้ในหัวเราอย่างฝังลึกครับ

ในมุมหนึ่ง โปรแกรมเหล่านี้เป็น “การจูงใจในทางบวก” ประเภทหนึ่ง ที่จะให้พวกเรา “อยาก” ที่จะทำสิ่งต่างๆ ตามเงื่อนไขที่กำหนดไว้ เช่น อยากจะเป็นเด็กดี อยากที่จะเรียนเก่ง เพื่อที่จะได้รางวัล (ซึ่งจะเป็นเรื่องตรงกันข้ามกับ “การจูงใจในทางลบ” โดยใช้การลงโทษ เพื่อไม่ให้กระทำการใดๆ ที่ไม่ต้องการ ซึ่งคงจะได้เล่าสู่กันต่อไป)

ในทางกลับกัน ถ้าหากว่า เรา “ทำดี” ตามเงื่อนไขต่างๆ แล้ว แต่ไม่ได้ หรือไม่มีใครสนใจให้รางวัลละ จะเป็นอย่างไร

ครับ ก็ผิดหวังกันไปเท่านั้น อาจจะเซ็งเป็ด เซ็งไก่และพาลทำอะไรอื่นๆ ที่เสียหายกันไปใหญ่ ต่อตัวเราและคนรอบข้าง

นี่ก็คือธรรมดาของคนนั่นแหละครับ

แล้วทำไม ต้องเป็นอย่างนั้น ลองเปลี่ยนความคิดกันใหม่ดีไหม ทำไมเราไม่ให้รางวัลกับตัวเองบ้างละ เรารู้อยู่แล้วว่าทำอะไรได้ดีแค่ไหน ตรงตามเป้าหมายที่ต้องการหรือเปล่า แล้วก็ให้รางวัลกับตัวเองบ้าง ง่ายๆ ก็อย่างเช่น อาหารดีๆ (ความภูมิใจจะทำให้อาหารอร่อยขึ้นอีกหลายหน่วย) หรือของที่เราอยากได้มานาน (จะเตือนให้เห็นถึงความสำเร็จนั้นๆ)

แต่มูลค่าก็ต้องสมเหตุสมผลนะครับ ไม่งั้นแล้ว อาจจะรู้สึกผิด (เพราะเอางานง่ายๆ มาตอบสนองความอยาก) และทำให้แย่ลงไปอีก

ในทางจิตวิทยาแล้ว การให้รางวัลตัวเองเป็นการสร้างความภูมิใจ ให้เห็นคุณค่าที่เรามี เกิดความมั่นใจที่จะทำอะไรต่อๆ ไป แล้วในที่สุดชีวิตเราก็จะดีขึ้นครับ

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเราสามารถ “รัก และ นับถือ” ตัวเองได้แล้ว ขั้นต่อไป ก็ลอง “แบ่งปัน” คนอื่นๆ บ้าง
เปลี่ยนจากความรู้สึกต้อง “ได้” เป็น อยากจะ “ให้” เช่น ในวันเกิดเรา แทนที่จะรอของขวัญ เราก็เดินออกไป มอบของขวัญให้คนอื่นๆ แทน ซื้อเค้กให้คนที่เรารักบ้าง เดินไปขอบคุณพ่อแม่ ที่ให้เราเกิดมา ฯลฯ

เหมือนที่เราต้อง “ตักบาตร” ในวันเกิดนั่นแหละครับ เป็นกุศโลบายทางพุทธอย่างหนึ่งเลยล่ะ

ขอให้มีความสุขในวันสำคัญ หรือโอกาสที่พิเศษ “กว่าเดิม” นะครับ

*******************
Due to the last 10th September that was “THE MEngMORY” birthday. So, today we will talking about this.

Do you remember when we were young, the most happiness times was when we “got” any gifts or rewards that we behaved a good boy (or girl) or did something well.

Or we have the “Right” to get it in any special occasion that others didn’t have like our birthday gift.

The above idea is heading in a deep-seated.

However, this kind of programs is “Positive Reinforcement” that makes us “Want” to do anything to achieve that goal. (This is opposed to “Negative Reinforcement” giving punishment to prevent any undesired behaviors)

But what else, if we did everything well but get nothing??

Of course, you will disappoint and possible to do something worst.

Why should we let it be?

Let try to change your position, why don’t we reward ourself? We are all knew that what we have done and how do it well. Give yourself with some good taste dinner or some thing we plan to buy it.

But, the value of that thing should reasonable with your success. You may guilty if you’re not fair even with yourself.

In psychology, Reward will let you respect to yourself. Then you will able to do something better and better.

Moreover. When we can "love and respect" yourself and then the next step is try to "share" other people too.

Turn the mood of “Take” to “Give” for example, giving other people a gift in our birthday. Buying cake to whom we love. Say thank you to our parent etc..

Like Thai people always give food to monk on their birthday. This is another way to learn how to “Give”

So, hope you have “more” happiness in your next birthday krub.

September 10, 2009

แวะคิด แวะคุย >..นี่มันอะไรกันหนอ.. (..What the h..ll is this?!?..)

ก็คงเป็นคำอุทานสำหรับหลายๆ ท่านที่เพิ่งก้าวเข้ามาใน “THE MEngMORY” ทั้งโดยบังเอิญและตั้งใจ อย่าเพิ่งงงและเผลอคลิกปิดหน้านี้ไปซะก่อนนะครับ

ไหนไหนก็มาถึงถิ่นเราแล้ว แวะนั่งพักกินน้ำกินท่ากันก่อนละกัน เชิญตามสบายครับ

ทานน้ำแล้วก็แนะนำตัวกันนิดนึง “THE MEngMORY” ก็เป็นพื้นที่แสดงความคิดเห็นและเรื่องราวต่างๆ ผ่านร่องสมองและมุมมองจากสายตาตี่ๆ ของตี๋สยามที่ชื่อ “เหม่ง” ทั้งเรื่องราวระดับโลก ระดับประเทศ หรือแม้กระทั่งเรื่องเล็กๆ อย่างนาโนเทคโนโลยี ในรูปแบบเหม่งเหม่ง เบาๆ สบายๆ ง่ายๆ อย่างนี้

รู้จักกันแล้ว ก็ตามสบายพักครับ แวะเยี่ยมชม “THE MEngMORY” นั่งเล่นให้เพลินๆ ก่อนจะเดินทางกันต่อ หรือมีอะไรจะแนะนำ หารือ ก็วานบอกมาได้เลยนะครับ

ด้วยความขอบคุณและยินดีเป็นอย่างยิ่ง

**********************

The above subject may be expressed when you come to “THE MEngMORY” both by accident or intention.

Please wait for awhile, don’t hurry jump out and click off this page.Since you are already here after long web surfing. Take your seat and be our guest.

When finished of your refreshment, let me introduce “THE MEngMORY” a bit to you.

It is a variety space with idea and opinion came out from the man named “Meng” (adj. bright, shiny) which he has found around us from macro, micro until nano stories as in his style.

Now, we all knew each other then please enjoy “THE MEngMORY” and feel free for further comment or advice you may have.

Have Fun and Thank You.!!