May 29, 2011

มองมุมเหม่ง > เรื่องของผม (Dirty Hariy)



ลดละตัดกิเลส

โดยเจตนารักษาศีล

กลับกังวลเกินการ

******************
การโกนหัว (ผม) ตามพระวินัย เพื่อให้ละจากความคิดที่ยังยึดติดในเรื่องความสวย ความงาม นอกจากนั้นแล้ว ยังเป็นการรักษาอนามัย ความสะอาด การระบายความร้อน ทั้งยังลดเวลาในการดูแล บำรุงรักษาให้ง่ายและสะดวกรวดเร็วด้วย ดังนี้แล้ว ภิกษุสงฆ์ไม่ต้องพะวักพะวง ตั้งใจในการศึกษาธรรมมากขึ้น

ซึ่งในขณะที่บวชนั้น บอกตรงๆ ว่าแฮปปี้กับการโกนหัวมาก แม้ว่าเมื่อโกนใหม่ๆ แล้วมันจะแสบๆ วูบวาบๆ รวมถึงเป็นผื่นแดงหน่อยๆ ก็ตาม อาบน้ำเสร็จแล้ว เอาขมิ้นทาบางๆ หรือแป้งเย็นทาเพื่อลดผดผื่นคัน ก็สบายดี (แต่ทั้งนี้ห้ามทาเพื่อความสวยงาม จะผิดศีลได้ครับ)

หลังจากสึกแล้ว ผมก็คิดว่าจะไว้ผมสั้นๆ เกรียนๆ อย่างนี้ไปสักพัก ไม่คิดว่ามันจะมีประเด็น ซึ่งแทนที่จะทำให้เราปล่อยวาง แต่กลับเพิ่มความกังวลให้มากขึ้น นับตั้งแต่ เราโกนหัวแล้ว ผมมันจะขึ้นมาตามปกติหรือเปล่านะ เพราะเคยมีรุ่นพี่คนนึง หลังจากสึกมาแล้ว กลายเป็นคนหัวล้านไปเลย

หรือ เราจะไว้ผมสั้นนานแค่ไหนดี แล้วจะโกนให้หัวเหม่งสมชื่อ หรือจะแค่ให้มีผมสั้นๆ รำไรๆ เป็นเงาะเยาวชน แล้วถ้าเบื่อจะกลับไปไว้ผมยาวละ จะทำยังไง มันจะยาวแบบหนามทุเรียนหรือเปล่า หรือว่า จะตัดผมแบบ UnderCut (ตัดแบบเลาะเป็นแถบๆ แบบงานศิลปะ) ที่กำลังฮิตไหม คงเท่เกินวัย และคุณวุฒิแน่นอน

นอกจากนั้นแล้ว คนอื่นๆ ก็มักจะถาม (เมื่อเห็นหัว) สึกมานานหรือยัง, ไปบวชไม่เรียกเลยนะ (มันคงเหมือนกับเรียกกินข้าวอ่ะนะ) ผมยังไม่ขึ้นเหรอ หัวล้านหรือเปล่า, แดดจ้าๆ อย่างนี้ร้อนเหม่งไหม ไม่หาหมวกมาใส่ละ ฯลฯ เยอะนะครับ กลับทำให้พะวงกับเรื่องหัวเข้าไปอีก จนตัดสินใจได้ว่า เอาละ ในเมื่อเริ่มยาวแล้ว ไปร้านประจำเลยละกัน

พอไปถึงร้าน เราก็พาซื่อบอกช่างไปว่า ตัดผมให้หน่อย เอาแบบสั้นๆ นี่แหละ ช่างถามกลับว่า สั้นแบบเบอร์อะไร (???) เอาสิ รู้แต่ว่าทรงนักเรียน ทรงลานบิน ทรงอเมริกัน กับโกนหัวเท่านั้น มีเบอร์ด้วยเหรอ

เลยได้ความรู้ใหม่ ว่าปัตตาเลี่ยนนั้น เขาจะมีแผ่นรองเพื่อยกระดับใบมีดตั้งแต่เบอร์ 1-4 (บางสุด ไปหนาสุด) เพื่อเพิ่มระยะความยาวของเส้นผม และปัตตาเลี่ยนสมัยนี้ใบมีดก็มีแบบ "เซรามิค" ที่ไม่เป็นสนิมด้วยนะครับ

ตัดเสร็จแล้ว (ราคาเท่ากับตอนปกติ เพื่อไม่ให้เป็นการเลือกปฏิบัติ) มานั่งนึกๆ ดู แม้ว่าพระพุทธองค์จะสอนให้เราไม่ต้องกังวลกับเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้

แต่กลายเป็นว่า ยิ่งพยายามที่จะละ จะปลงเท่าไร ก็ยิ่งกังวลกับมันมากขึ้นเท่านั้น