วันหยุดยาววันนี้
ผมได้มีโอกาสจัดห้องทำงานที่ตั้งใจมานาน ในลิ้นชัก ผมเจอกล่องขนาดกระทัดรัดสีขาว
กล่องที่ทำให้นึกถึง "เธอคนนั้น" อีกครั้ง
ภาพเมื่อวันวานที่นานผ่านไป
ถูกความคิดถึงตวัดดึงเข้ามาด้วยความไวเหมือนเกิดขึ้นเมื่อวาน
*********************************************
(กลางปี พ.ศ. 2552)
กริ๊ง!!! เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นแต่เช้า ผมงัวเงียคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา
ไม่รอให้ขี้ตาหลุด เสียงใสๆ ที่เริ่มจะคุ้นเคย แว่วตามมาทันที
"สวัสดีค่ะ
เจ้านายคะ วันนี้ Breakfast Meeting ที่โรงแรมคอนราดนะคะ
ถ้าไม่ออกจากบ้านก่อน 7 โมง จะมาไม่ทัน 8 โมงครึ่งนะคะ แต่ดิฉันแจ้งคนรถให้รอหน้าบ้านแล้วค่ะ"
"อืมๆๆ ขอบใจมาก อิส"
*********************************************
อาหารเช้าและการประชุมเป็นไปด้วยดี
แค่ชั่วอึดใจที่ผมเปิดมือถือขึ้นมา เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง
"เจ้านายคะ ระหว่างที่ประชุม มีโทรศัพท์โทรมา 3 สายค่ะ สายแรก คุณผู้หญิงโทรมาเตือนเรื่องดินเนอร์เย็นนี้
ที่โรงแรมมาริออท ดิฉันจองโต๊ะไว้เรียบร้อยแล้ว เลือกตำแหน่งเดิมที่คุณผู้หญิงชอบนั่งประจำค่ะ
สายที่สอง คุณไมเคิล
นัดประชุมวันศุกร์นี้ เช็คตารางแล้ว เจ้านายติดประชุมบอร์ด
ดิฉันเลยประสานเลื่อนเป็นวันจันทร์หน้าตอนเช้าแทน
ส่วนสายสุดท้าย
คุณริชาร์ดโทรมาสอบถามเรื่องเอกสารที่ส่งมาทางอีเมล์ ดิฉันคอนเฟิร์มไปแล้วค่ะ ว่าได้รับเรียบร้อยแล้ว
เรากำลังพิจารณาอยู่"
"ดีมาก อิส
เดี๋ยวผมจะเข้าออฟฟิศแล้ว น่าจะยาว
แล้วตอนบ่ายสองแต่ช่วยส่งรถไปรับลูกผมที่โรงเรียนด้วยนะ"
"ได้ค่ะ ถ้างั้นให้คนรถไปรับให้ดีกว่า
เดี๋ยวดิฉันประสานเรื่องเส้นทาง กับ อาหารว่างคุณหนูเลยค่ะ"
*********************************************
ที่ทำงาน
หลังจากประชุมกับทีมฝ่ายขาย ผมกดปุ่มโทรภายในถึงอิสอีกครั้ง
"อืมม ว่างล่ะ ช่วยดูอีเมล์ให้ผมหน่อยสิ มีอะไรด่วนไหม"
"เมล์ส่วนตัวจากกลุ่มเพื่อนเจ้านาย 2 เมล์
ดิฉันโอนไปกล่องจดหมายส่วนตัวแล้วนะคะ ส่วนเรืื่องงานมี 30 เมล์เพื่อทราบ
และ 5 เมล์จากสำนักงานใหญ่และสาขาค่ะ
จะให้อ่านเมล์ด่วนก่อนไหมค่ะ"
"อืม เอาเลย" ผมหลับตาให้พัก เปิดอายาตนะส่วนอื่นๆ
ทำงานให้เต็มที่แทน
*********************************************
คืนนั้น
หลังมื้อเย็นที่โรงแรม ผมกลับมาบ้าน มึนๆ นิดหน่อย ถอดเสื้อผ้าเตรียมอาบน้ำ
แวะชั่งน้ำหนักตัวที่หน้าห้องน้ำ ระหว่างที่รอน้ำให้เต็มอ่าง
เสียงอิสดังขึ้นผ่านลำโพงภายใน
"นายค่ะ
ต้องขอโทษที่รบกวนค่ะ ดิฉันจะแจ้งว่า ตอนนี้น้ำหนักนายเริ่มเพิ่มขึ้นแล้วนะคะ
ระดับน้ำตาล และความดันก็สูงกว่าเกณฑ์มาสักพักแล้ว ต้องระวังนิดนึงนะคะ แล้วจะให้ดิฉันนัดคุณหมอเพื่อตรวจสุขภาพประจำเดือนเลยหรือเปล่าคะ
ตอนนี้ทั้งตารางนายและคุณหมอเดวิดว่างวันพฤหัสฯ บ่ายสามโมง จะให้นัดเลยไหมคะ"
"ฮ่าฮ่าฮ่า
เกี่ยวกับไวน์ที่ดื่มหรือเปล่า แต่ถ้ามันเป็นตามที่เราว่า ก็จัดการนัดเลย
ดีเหมือนกัน"
"อ้อ
อีกเรื่องค่ะ พรุ่งนี้วันเกิดคุณแองเจลล่า นายจะให้เตรียมอะไรไหมคะ"
"อะไรดีละ"
"ปีที่แล้วเราส่งช่อดอกแกลดิโอลัสไปคะ
ปีนี้ดิฉันคิดว่าเป็นกระเช้าผลไม้ดีไหม เพราะนัดทานข้าวคราวที่แล้ว
เมนูที่เธอเลือกจะเป็นประเภทมังสวิรัติคะ"
"โห อิส
คุณนี่เยี่ยมจริงๆ"
*********************************************
ผมนอนแช่น้ำอุ่น
อดยิ้มกับตัวเองไม่ได้ ที่ได้ "อิส" มาช่วยงานต่างๆ เธอมาอยู่กับผมราวๆ 3 ปีแล้ว
ก็นับว่าไม่แพงเลยกับค่าใช้จ่ายของเธอ กับงานแทบจะ 24 ชั่วโมงนี้
คุณคงเห็นแล้วละสิว่า เธอดูแลผมดีแค่ไหน เธอดูแลผมตั้งแต่ก่อนตื่นนอน
จนกระทั่งหัวถึงหมอน ไล่เรียงตั้งแต่เรื่องส่วนตัว ครอบครัว เรื่องสุขภาพ
จนกระทั่งเรื่องงาน และความสัมพันธ์กับคนอื่นๆ
ประสิทธิภาพ และคุณภาพชีวิตผมดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ "อิส"
รู้แม้กระทั่งรายละเอียดของผมบางอย่าง ที่ภรรยาผมยังจำไม่ได้เลย
ผมอยากรู้ว่า
เธอจะคิดกับครอบครัวของเราอย่างไร เพราะเธอไม่เคยบ่น
หรือเหนื่อยกับงานที่ได้รับไปเลย ไม่แม้จะถามซอกแซกนอกเหนือหน้าที่
ผมเริ่มผูกพันกับเธอมากขึ้น
มากขึ้นจนบางครั้ง
ผมเองก็กลัวขึ้นมา กลัวว่า
ความสัมพันธ์ระหว่างเราจะมากไปกว่าการเป็นเจ้านายและเลขา
เฮ้อ.. ถ้าไม่ติดว่า "อิส (IS: Intelligent
Secretary)" เธอเป็นแค่
"ปัญญาประดิษฐ์ในร่างหุ่นยนต์" เท่านั้น
*********************************************
**หมายเหตุผู้เขียน
ณ ปี 2552
เรื่องสั้นข้างต้น เกิดขึ้นในวันหนึ่งที่ผมรู้สึกว่า
เทคโนโลยีในปัจจุบันมันสามารถที่จะช่วยเราบริหารจัดการงานต่างๆ ได้ดียิ่งขึ้น อิส (IS:
Intelligent Secretary) เป็นระบบที่ผมคาดว่าจะเป็นจริงได้ในอนาคต
โดยคาดการณ์บนเทคโนโลยีปัจจุบัน เรามีโปรแกรมที่จะแจ้งเตือนเมื่อมีอีเมล์ใหม่ๆ
เข้ามา เรามีระบบแจ้งเตือนนัดหมายล่วงหน้า เรามีระบบ voice recognition ที่สามารถจดจำและแยกแยะเสียงต่างๆ ได้ ระบบอ่านเอกสารเป็นเสียงคน
พร้อมกับเทคโนโลยีการสื่อสารที่ทันสมัย หรือระบบ Unified Communication
System ที่เชื่อมโยงระบบต่างๆ เข้าด้วยกัน ทั้งโทรศัพท์ อีเมล์ ฯลฯ
จนไปถึงระบบการตรวจวัดสุขภาพผ่านเครื่องมือ หรือเซนเซอร์ในบ้าน
รวมถึงข้อมูลส่วนบุคคลต่างๆ เป็นต้น
ถ้าทุกอย่างถูกรวมเข้าด้วยกันกับชีวิตประจำวันดังว่า
"อิส"
อาจจะเริ่มด้วยระบบเสียงที่สามารถสื่อสารกับเจ้าของผ่านโทรศัพท์มือถือ แล้วค่อยๆ
พัฒนาต่อมาเป็นปัญญาประดิษฐ์ หรือ หุ่นยนต์แบบง่ายๆ แล้วในท้ายที่สุดก็เป็นหุ่นที่เหมือน
"คน" จริงๆ ตามภาพยนต์หรือนิยายวิทยาศาสตร์ที่คุ้นเคย
ถึงเวลานั้นแล้ว
ปัญหาคงไม่ได้อยู่ที่เทคโนโลยีแล้วละ
อยู่ที่ว่า
"อิส" จะรู้สึกอย่างไรกับนายของหล่อนก็เท่านั้น
(เผยแพร่ครั้งแรก
พฤศจิกายน 2552 / ปรุงใหม่ กรกฎาคม 2562)
